Asla yalnız kalmayan yüzümüz/ün güz/ünde yürürüz, yaşama büyümek için. Bir kolumuzda hüzün, diğerinde sevda geçeriz sevginin dalgalı denizlerini ve aşk/ın kızılcık yanağından an/lar resimleriz ye-ni-den sevdayla…

Sonbahar girdi göğsümden içeri
Hüznün pullarından ayrıldı zaman
Üç tohum attım toprağa, astım kederlerimi
Kirli bir ceket şimdi hüzün sırtımda
Dilimde imgelerle yüklü bir sevda.

Bir sessiz yürüyüşte şimdi dizelerim
Yitmiş zamanın tortulu kollarındayım
Uzun bir yürüyüş kurgusu imgelerimde
Bütün dalgalar sahilime atıyor kırıntıları
Şair yüreğimde an, tutkulu bir özlem ikindisi.

Kapanan kapılara çarptım ellerimi üç kez
Gecenin sularında dağıldı boşlukta ses
Bir deniz doldu içime, döküldüm sarnıçlardan
Yaprakça yürüdüm, külrengi bulutlara gömüldüm
Takındım dudağıma seviyi, aşkın resmini büyüttüm.

Bütün bulutlar ıslaktır, yargısız yaşanmaz sevda
Gecenin kollarında yükler bulutları kimi ayrılığa
Bir şölen kur bakir düşlerinle şimdi yaşanmışlığa
Gözlerinin derinliklerine al, gizle beni kuytularında
Mevsim sevda mevsimi, çiğne hüzünleri ayaklarınla.

Bütün bulutlar ıslaktır gülüm, tıkla göğsüme ağıtlarım dinsin
Yamaçlarına güller ekeyim, içimde ölümsüz türküler söylensin
Bir dağ çiçeği ol sinemde, hırçın yüreğimde seninle biçimlensin
Sevinçlerimi dola diline yar, seninle yaşanmamış iklimler değişsin
Sırma gülüşlerinin cennetindeyim, isterse bütün mevsimlerin bitsin.


Selahattin YETGİN