Bir Koyu Karmaşa
Kim görebilir aşkı ?
Kim dokunabilir ? Sonsuza kadar kim yürütebilir ? Öyle nefret bir şey ki bu, Hiç bir ilacı yok Uçsuz bir bir uçurumun dibine bakmak gibi... Boşuna beklemek, Boşuna hayatı mahfetmek.. Önce umursanır, Ama sonra bir anda unutulur. Kaldırması zordur, Zaten bu yüzden mahfeder hayatı Çürütür seni Hemde buna kalbinden başlar Artık yaşamın tadı yoktur. Ne zordur ki göz yaşlarını tutabilmek, Ne zordur ki ölümü beklemek, Zor, gerçekten çok zor... Hiç bir zaman aşka güvenme, Çünkü eğer güvenirsen Herşeyi baştan kaybedersin... |