Zaza kızı ara
Kerem aradı Aslı’sını
Cilo dağlarında
Zaza kızı arar
Abu hayatı
Bingöl platosunda
Yanar
İçinde ayn-ı Züleyhanın* odunları yanar
Newroz ateşlerinden büyüktür bu yangın
Ve newroz ateşlerinden doğar
Kan tere bulanmış zaza kızı
Ve Bingöl dağlarını
Sarmış pusatlar
Telsizler
Kobralar
Mikroçipler
Kablolar
Küçültmez zaza kızının ufkunu
Bu sıradan korkular
Ama bir şey var yine de
Yanar
Korkar sevdiği ölür diye
İçi yanar
Beyninde
Kar altında kaynayan kara kara kazanlar.

Besta’da
Botan’da
Çarçella’da
Yanan kandilleri ağzından öpmeyi denerdi
İnce dudaklarıyla
Bir jilet taşırdı
Dişlerinin arasında
Ne anlama geldiği bilinmeyen
Muammalı sözcükleri söylemesin diye
Dolunay aydınlığının vurduğu gecelerde
Değişimin hazzını hazmedemeyenlere
Kurt adam sendromu çeken sefillere
Zazaca konuşur ve zazaca dokunurdu
Ağzında bir jiletle.

Cömert Nil
Cennet Tuna beri dursun şimdi
Mendo suyu yusun

İfritten bir kıl çekmişti

Elâ elâ konuşur
Elâ elâ sevişirdi
Kara gözlü zaza kızıyla
‘Bırak der beni şimdi
beni bırak
Bingöl dağlarında’
Ölümdür onu çağıran
Kendi toprağında.

Bingöl ovalarında