Meleğim
Bitmesini istmediğim bir ağustos günüydü mutluluğum,
Takvimler 15’i gösteriyordu. Yeniden doğduğumu hissettim bir an ve öyle oldum. Bir meleğin beni böyle kendine aşık edeceğini ummuyordum. Deniz kenarında, soğuk bir hava ve insanların kalabalığı etkisiz kalıyordu aşkımıza, Gözlerinin güzelliğini sürekli söyleyen çiçekçi kadınlardan bile kıskanıyordum. Son görüştüğümüz günü hatırlıyorum ve hala o günün üzüntüsünü yaşıyorum. Tek bir şey var beni mutlu eden, o meleğin hala yanımda olduğuna inanıyorum. Nasıl unutabilirim ki o güzel gözlerini, Nasıl unutabilirim ki o sıcak ellerini, Bilirmisin güneş nasıl aydınlatır dünyayı. Sende benim aydınlığımsın, Sen olmazsan nasıl yaşayabilirim ki karanlık hayatı.. |