UMUTLARIMIZ
Birisi ’umutlarımızı ekiyoruz’ diyordu
Diğeri nasırlı ellerini Buğdaylara dokunurken Çocuğunu okşuyordu Uzakta bir adam tarlayla beraber Gönlünü sürüyordu Sonra umutlarını ekiyordu tarlaya Ekilenler yeşerecekti Büyüyecekti Ama olmadı yağmur görmedi topraklar Yeşermedi umutlar Üstelik toprak daha da kurudu Gönüllerle beraber Bir adam çatlak toprağa bakıyor Daha sonra gökyüzüne İtiraz edemiyor kızamıyor Ama üzgün Bu her halinden belli Adam ağlayamıyordu da ’Olmadı Allah vermedi rahmetini’ diyor Kabulleniyor Başı önünde Gelecek yıla hazırlanıyor |