)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-273-)(-)(-)(
--------------------------------------------------------------------------------
******************* Senden Habersiz ****************** Seni benden alıp götürdü diye Yola düşman oldum senden habersiz Mecnun misaliyim gurbet ellerde Çöle düşman oldum senden habersiz Kendi kaderime kendim ağlarım Hasretinle yüreğimi dağlarım Bülbül ötmez viran kalır bağlarım Güle düşman oldum senden habersiz Coşkunoğlu’yum ben yakındığımda Karıncadan bile sakındığımda Sazıma her mızrap dokunduğumda Tele düşman oldum senden habersiz ****************** Erol Coşkunoğlu ****************** 1963 yılında Hanak’ın Gügübe (şimdiki adı Binbaşak) köyünde doğdu. Asıl adı Erol Coşkun’dur. İlk ve orta öğrenimini Hanak’ta tamamladı. Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Ortaokul yıllarında ilk şiirlerini yazdı. Köylerine gelip giden, ayrıca yörede karşılaştığı aşıklar aracılığıyla ve okuduğu kitaplarla bilgisini pekiştirdi. Bağlama çalmayı da kendi kendine öğrendi. Yaklaşık 19 yaşından itibaren aşıklık geleneğinde türküler söyleyerek yörede tanınmaya başladı. Özellikle Rüstem Alyansoğlu ve Kevseri gibi aşıklardan etkilendi. Şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlanan Aşık Coşkunoğlu, usta malı ve kendi eserlerinden oluşan birkaç albüm hazırladı. KAYNAK:© BeKa Sitesi -------------------------------------------------------------------------------- ************************************************************ )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-273-)(-)(-)( Gün oldu ay geçti yaktı hasretin Yıla düşman oldum senden habersiz Ne beni götürdü ne de sen geldin Yola düşman oldum senden habersiz Ben kendi kendime ederim yadın Dilerim Mevlamdan versin muradın Sustu bülbül gibi söylerken adın Dile düşman oldum senden habersiz Yandım da dumanım tütmedi diye Ne acım ne çilem bitmedi diye Bir gün olsun elin tutmadı diye El’e düşman oldum senden habersin Sevda dedikleri bu nasıl hışım Gülmedi bir türlü zavallı başım Günlerce gözümden inerken yaşım sele düşman oldum senden habersiz O gül dudağından bir gün öpmedim Bağlandım ben sana bir gün kopmadım Dizimi, kolumu yastık yapmadım Kola düşman oldum senden habersiz Beklerken yolunu uzatsan elin Öyle bir güzelki sanki bir gelin Rengarenk urbalar sararken belin Al’a düşman oldum senden habersiz Bakış ki dağları deviriyorken Her Gideni yoldan çeviriyorken Eserken saçların savuruyorken Yele düşman oldum senden habersiz Sevdan ki gönlüme bak attı saçak Saplanır kalbime keskin bir bıçak Kokusun yayarken, açarken çiçek Dala düşman oldum senden habersiz Lüzumsuz sevdasın böyle yazarken Hasretin yokluğun yakıp üzerken Güzelliğin, dilden dile gezerken Kula düşman oldum senden habersiz Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
KALEMİNE YÜREĞİNE SAĞLIK
SAYGILARIMLA