YÜREK YANAR, DİL SÖYLER, ÖZ AĞLAR
İnsan koca dünyada,
Bir başına kalınca, Güneş batar, akşam olur. Ay çıkmaz, gece olur. Dünya çöker başına. Yürek büyür, dağ olur. Gözler büyür, korku başlar. Özlem duyulur, yürek yanar. Yanan yürek tarumar olur. Yürekte kor, köz, ateş olur. Sevda büyür, yürek küçülür. Küçülen yürekte gönül kor, köz olur. Gözde ışık söner, yüz kararır, Gökte yıldız söner, ay ağlar. Yürekte sevda biter, göz ağlar. Güller solar, bülbüller ağlar. Gönül yanar, kor köz olur. Yürek yanar, dil söyler, öz ağlar. 10.11.2011 Cahit KARAÇ |