Seyret gönlüm
Eylül,22/07
Seyret gönlüm Bak bu demlerde geçer Sızlanmaya başladığında diz ağrılarından Ve baston taşırken yanında Hani şu geçen sabah yolda Benzerken, durduk yerde gülümsediğin, kadına… Seyret Bak yeni farkına vardın ağaçların yapraklarının Ve yağmurun bereketinin… Sevmezdin oysa yağmuru, Bozardı düzenini Balköpüğü rengi Uzun saçlarının, Beğenmezdin yağmur düşmüş halini… Güneşin yakışını severdin, Bronz tene ne yakışırdı O dekolte bluzlar Ve kolların ne altın parlardı Bronz tende o sarı ayva tüyleri… Güneşin rengini teninde seyreden sen! Seyret Ve demlen… Anladın artık nereden gelir O güzelim altın sarısı! Umurunda değil artık Bozulan saçların, Bak… Ne güzel yağıyor yağmur… Çiçekler sırf sana verilmek için değilmiş O yüzden severdi sanırım annen ve teyzen Yaseminleri… Gülleri… Hele ki hanımelleri… Seyret gönlüm… Demle kendini… Hazırlanıştır bu sonsuza Seyret ve demlen… Tadın yaşadığın Ve… Damaklarda bıraktığın kadar… Gülgün Karaoğlu |
kutlarım kalemi ve şairi...
saygımla...