Karanlığım, Görme Beni
hava kararıyordu.
hendimi karanlığa boğmak için, odamın perdelerini kapattım... ve karanlığım görme beni. nasıl!? yalnızlığım gözüküyor mu? duvarlar ayna olmuş da gölgeme, dedeni ise yanan ışık bak sigaranın ucunda... yağmur başladı, şimşekler de çakıyor. delirmek için her şey müsait... kulağıma gelen köpek uğultuları... karanlığın içinden, yani içimden gelen fısıltılar... hayallerim... bileklerime enjekte ediliyor dozunu dinlediğim müzik arttırıyor... biraz ürkütücü, evet sadece biraz. "Massive attack - Angel" şarkının ortaları ya da sonlarındayım... dın. dın.. dın... dur bir dakika hayır! aklım hala yerinde, ama bir köşeden diğer köşeye, astraldeyim... neden!? senden. senden kaçmak için, ayrı dünyalar arama telaşı... olmadığın yerler bulmak evrende, yüzünü bile görmemek... neyse sustum, haklısın. kaçışım yok senden. ama artık karanlığım, görme beni... Ahmet Kastancı |