gazap
çoğunluğa atıp şapkanı kaçarken hızlıca
kendinden kaçtığın umut yürür hızlıca kaybedilmiş günlerden çapraz bir eğri döner köşeyi saate bakmadan hızlıca vakit sensin dedi özlem çaktı güneşe kendini güneşten çıkan kan aldı yerini hızlıca ölçüsüz mizansen seni kokladı öptü şafağını sen kuyuya düşüp boğulurken hızlıca ruhunun derinliğinde varsaydığın bir iz varsa gönlün düşüyor o halde toprağa hızlıca sana vardım dedim ki ey öfkeden gönlüm bana dönmeden yüzünü doğuya dön hızlıca |