RUHUM BİLE ÖZLEDİKör şafakta sahilde el ele dolaşırdık O dün’leri ben değil, ruhum bile özledi. Tıpkı çocuklar gibi, kumsalda dalaşırdık, O günleri ben değil, ruhum bile özledi. Şimdi, bakıyorum da eski aşklar kalmadı Zamanı tüketmiştik, yürek öyle dalmadı Saatler, günler değil, mevsimler de almadı O günleri ben değil, ruhum bile özledi. Ben nasılım bir bilsen, kokun sanki gel diyor Çırpınıyor yüreğim, esareti del diyor Hasretinden dökülen gözüm yaşa sel diyor O günleri ben değil, ruhum bile özledi. bir tatlı bahar eser vuslatın yollarında Hiç çiçekler açar mı mevsimsiz dallarında.? Ölsem inan gam yemem, yÂrimin kollarında O günleri ben değil, ruhum bile özledi. Ne tatlıydı aşkımız, petek içi balmıydı. Uzadı da boy verdi, çiçek değil dalmıydı. Yüreğim deniz oldu, aşk içinde salmıydı O günleri ben değil, ruhum bile özledi. Şimdi saçım ağarsa, saç sakala karışsa Elimde baston bile, bu zamanla barışsa. Tenimde hücrelerim, şu ecellle yarışsa O günleri ben değil, ruhum bile özledi. A.P.MORKOÇ |
Elimde baston bile, bu zamanla barışsa.
Tenimde hücrelerim, şu ecellle yarışsa
O günleri ben değil, ruhum bile özle
GERÇEK SEVGİYE TAPILIRRRRR HARİKA ŞİİRDİ KUTLARIM EFENDİM