Gece karanlık, gece puslu,
Güneş yine benden kaçıyor,
Lambalar simsiyah ışık saçıyor,
Hüzün nikah kıydı sanki yüreğime.
Güneş kap karaydı,
Bir tek sen maviydin çocuk.

Şehrin sokak lambaları hüzün süzüyor,
Deniz gri, gökyüzü endişeli,
Hayret,
Çiçekler hep aynı renk…
Hüzün rengarenk,
Bir tek sen mavisin çocuk.

Kap kara olmuş umut,
Yer gök siyaha boyanmış gece vakti,
Hüzün pusuda el ovuştururken,
Ben pusuya gönüllü düşerim
Terk ederken birer birer düşlerim,
Geriye yalnız sen kalırsın aklımda,
Bir tek sen maviydin çocuk.

Kimliksiz dolaşıyor hüzün sokakta,
Sokak karanlık gündüz vakti,
Herkesin yüzü kapkara.
Başlarında soru işaretli baretler,
Sanki kömür ocağından yeni çıkmış gibi,
Sanki kömür karasından ibaretler.
Bir tek sen maviydin çocuk.

Umudum yaprak dökümü,
Dilimde tanrısız ibadetler,
Her yer, herkes hüzne bulanmış
Hüzün cami avlusuna terkedilmiş bebek gibi,
Terminalde unutulmuş bavul gibi yüreğimde,
Bir tek sen maviydin çocuk.

Griler puslu, hüzün kusarken umutsuzluk,
Yağmur hüzün yağıyordu mutsuzluğa.
Bir tek sendeydi renklerin tümü,
Gözlerin sevda bakıyordu.
Bir tek sen maviydin sevdiğim

Neden geç kaldın, geciktin,
Neresindeydin, hüznün hazanında mı?
Bana mı erkensin yoksa?
Ya da ben mi geç kaldım sana.
Bir tek sen maviydin çocuk.

Göğüs kafesinde tutsak yüreğim,
Ürkek bir saka gibi çırpınırken,
Hüzne bulanmışım tepeden tırnağa,
Yirmi dört saatim karanlık sanki,
Bir tek sen maviydin çocuk.


Giderken hüznü ve siyahları bana bırak.
Senin düşlerin ak, sevdan berrak,
Gitmeden son kez,
Son kez…
Yüreğime bak aydınlansın dünyam
Bir tek sen maviydin çocuk.

Ben ne zaman sevsem hep yarım kalır,
Umutlarım tarumar,
Hayallerim hüzne bulanır
Bana cehennem ateşi kalır,
Sen ise hayalleri bahar açansın,
Bir tek sen maviydin çocuk.

Bana vedalar kalır ve de sensizlik,
Siyah sağanağa tutulmuş umutlarım,
Korkuyorum senden, korkuyorum
Bir tek sen maviydin çocuk.

Nice savaşlardan yaralı çıktı bu yürek,
Grinin dışında tüm renkler korkuttu beni,
Her renkte acıdım, kanadım, parçalandım,
Büyük sevdalara yelken açmamayı öğrendim.
Hep yenildim,
Yara bere içinde kaldı yüreğim.

Bir tek sen yakışmıyorsun siyaha,
Bu savaşta yaralanan olma,
Sen bari solma,
Bir tek maviden korktum ben,
Bir tek sen maviydin çocuk.

Şimdi git çocuk daha fazla korkutmadan,
Ağlatmadan, yağmurla yarıştırmadan gözlerimi,
Fırtına öncesi sessizliği bilirim.
Başımda kapkara bulutlar dolanıyor.
Baştan aşağı hüzne bulanmışım,
Bir tek sen maviydin çocuk.

Şimdi git ardına bile bakmadan,
Kendine alıştırmadan, vedalaşmadan,
Sessizce uzaklaş, hüzün batağından
Git beyazlara, sevdalara karış,
Bir tek sen maviydin çocuk.

Korkuyorum senden çocuk,
Korkuyorum sensizlikten,
Korkuyorum seni sevmekten,
Griler arasında bir tek sen maviydin,
Bu sevda bana çok gelir,
Sana ise az.
Bir tek sen maviydin çocuk.
Bir tek sen mavi…

Süleyman EKİNCİ