Affet desen boşuna, şu gönlüm kırgın artık,
Nefesini tüketme, boş lugata gerek yok.
Sanki asır sırtladım, yüreğim yorgun artık,
Gördüm göreceğimi, hiç ıspata gerek yok.

Kollarınla doladın şu masum bedenimi
Pişmanlıkla ödettin aşkımın diyetini
Kanlı gözyaşlarımla, ödedim bedelini
Masum gözyaşı dökme, hiç ıspata gerek yok.

Açar sanma yüreğim, bu defteri kapattım
İhanet affedilmez; gönlümden söktüm, attım.
Nefretinle seviştim; seni onla aldattım.
Yolun açık olsun yar, hiç ıspata gerek yok.

Nasıl kıydın vicdansız tertemiz aşkımıza
Düşmanımı güldürdün, oturttun tahtımıza
Söyle be ey günahkar, ne deyim bahtımıza
Alın yazım karaymış, hiç ispata gerek yok.

Geri tepsin silahın vurduğun gibi vurul
Hemde aynı tuzakla mizana sende kurul
Cevapsız sorularla ben gibi sende yorul
Düşünüp, kahrolsanda, hiç ıspata gerek yok.

Acı çek, yıkıl,kahrol, parçala küfürleri
Her nereye gidersen, dolmasın asla yeri
Dilerim ki kalırsın; bir kemik birde deri
Hergün ölüpte diril, hiç ıspata gerek yok.

A.P.MORKOÇ