bir şehir yıkıldı
göğsüme
toz duman ortalık
bütün haneler
kara
ve
kargı atlarından
yeni inmiş çocuklar
bin yıllık
buza değmiş
yarım gülümsemeler..

bir şehir
ötelerde
çok daha ötelere
gitmekte
sessizce..
ve
bir şehir
berilerde
kendi sesleriyle
kendi çığlıklarıyla
kaçmada
kendinden.
ötede insanlar
yüzlerinde
ölüm kokulu topraklar
gözleriyle
toprağı sarmadalar..
ve
beride insanlar..


toprakta
bez bebeği
anaila’nın
bir çorabı yırtık
yüzü kirli..

toprak
hiç bu denli
kirlenmemişti
ve
hiç bir kar
kire değmemişti..

elde
binlerce yıllık
kurutulmuş
çiçekler

ufukta bir göz
hayalsiz
çalı çırpıyla denklenmiş
bir yarım hayat..

bir şehir yıkıldı
göğsüme
toz duman ortalık
bütün haneler
kara
ve
kargı atlarından
yeni inmiş çocuklar
bin yıllık
buza değmiş
yarım gülümsemeler..


07/11/2011
ödemiş