Sokak Çocuğu
I-
sokak çocuğu deyip adına burun büktüğümüz kulak tıkayıp feryadına yeri gelip ürktüğümüz II- ne de çok, ne de çok farkında mısınız? yoksa siz de benim gibi mazeret çarkında mısınz? III- oysa içimizden biri onlar.. görmezden-bilmezden geldiğimiz ve kuma gömüp başımızı.. ne kadar da rahat sıcak evlerimiz olsa olsa içimize akıtıp göz yaşımızı.. filmler de mi kaldı mutlu sonlar? IV- onlardan birini tanıdım yüreciği pırpır atan izbe sokak köşelerinde sıtmaya yakalanmış gibi tir-tir titreyen sokak köpeklerinin korkusundan telefon kulübesinin üstünde yatan sıcak soba hayalini düşünden anne kokusunu usundan atmak isteyip atamayan deliksiz uyku nedir, tadamayan kendisi gibi üç-beş kişilik tayfası yanında.. birini tanıdım üsküdar meydanında… V- için-için kanayan yarasını eştiniz mi? derdiyle dertlenip dertleştiniz mi? kopar minicik yüreklerinde ne fırtınalar deştiniz mi? VI- düşünüyorum neydi bu sokak çocuğunun günahı olsaydı bir tas sıcak çorba, olsaydı üstünü örten bir dam olsaydı bir yudum sevgi bir şefkatli yumuşacık anne öpücüğü VII- bittiği yerdeyiz sözün nerde insanlık, nerde adam gibi adam görmek için bakacak gözün “hikayemi yaz abi adımı yazma” dedi “sonra duyar da anam üzülür.. dayanamam! ” VII- çaresizliğin çaresi var mı? hangi eczanede,hangi rafta.. söylesin yerini bilen ilacının! .. derdi derde düşen anlar halim; cennet-cehennem arası arafta.. lügatte nerde tarifi acının? görülür bir gün hesap, dostlar dostlar,esas hesap öbür tarafta.. Kenan Mim Eryiğit |