Beşiktaş'ta Bir Çocuk Ağlıyor! ! ♥ ♥
istanbul’un
_________beşiktaş’ında.. abbasağa parkının hemen ________yanı başında.. eskimişliğinden belli ben diyeyim yüzelli siz deyin ikiyüz ________ yaşında.. doğduğum ev üç katlı cumbalı ahşap ________ bir evdi.. bakmayın heybetine bakkalımız tonton necdet amca ben diyeyim yüzelli siz deyin ikiyüz okkalık ne tatlı tonton ________ bir devdi.. dükkanına sinekten ________ girilmezdi.. doyum olmazdı sohbetine çoğu belki bayat olsa da hayat şekerleri necdet amca kadar ________ tatlıydı maaile yaşadığımız ev küçük fakat ________üç katlıydı. evin alt katı mutfak orta katta tek odası ________ vardı.. küf kokan merdivenleri bir kişi sığacak kadar ________ dardı.. attığın her adımda sanki romatizmalı ninem ________ inler gacır-gucur ________ gıcırdardı herkes kim geliyor ________ dinler yol döne döne üst kata ________ çıkardı sakız gibi yıkanmış ________ örtüsü işlemeli antika sehpanın üstünde bildiğim halde yenilmeyeceğini ısırmaktan bir türlü vazgeçemediğim misafir odasının ________ süsü tabaktaki sahte ________ meyvalardı.. pencere-cam dayanmaz kırılmaktan çok yaramazdım çok yoktu bana dur durak düz duvara ________ tırmanırdım ninem “dilimde tüy bitti artık yeter” demekten bıkardı. ona göre herkes gün gelir uslanır da kimbilir ben ne zaman ________ uslanırdım. ................................................... mutfakta odun ateşinde pişen yemek mis gibi tüten çay merdivenlerin eski küflü kendine has yıllanmış ________ kokusu birbiriyle uyum içerisinde semtin kendine has ________ dokusu artık mazide kaldı çınarları ________ yaşlı-başlı yolları ________ arnavut- taşlı semt sakinleri haza istanbul beyefendisi- istanbul hanımefendisi … hepsi doğuştan ________ beşiktaşlı esnafı- esnaf, külhanbeyi- bey hepsi hepsi şimdi peyderpey ya etti terki diyar ________ ya kovuldu.. her yer teslim olup sevimsiz betona.. boğum- boğum boğuldu komşuluklarsa sormayın hiç tuhaf kaçar ________ nereye kayboldu? ……………………………………… gittiler iyi insanlar binip iyi atlara! “ ara ki dursun zaman dursun mekan “al eline bir fener gündüz de olsa ara..” şimdi hayal gibi andığım mazi bilirim kalbimde onulmayacak yara..! iyi mi kötüyü, kötü mü iyiyi kovar sürgit gider bu tuhaf yolculuk insan gibi kentlerin de ömrü var ............................................ koskaca bir semt ağlıyor ağlıyor beşiktaş’ta bir çocuk ağlıyor beşiktaş’ta beşiktaş’ta bir çocuk….! |
geçmiş zaman olur ki;
beşiktaş ve beşiktaş'taki o yaramaz çocuk bana ve bizim sokağa meğer ne kadar da çok benziyormuş...
Nostalji için güzel kalemine teşekkürler...