İnsanın yalın hali
Medeni hali hazırda yalnızlıkken her insanın ;
perçinlenmiş nice gözyaşı vardır kirpiklerinde , müebbet damlamaya mahkum... Bir de yeni yetme uçurumlar ekilmiştir artık gözlere , Her gözyaşıyla biraz daha büyüme gayretinde... Hıncahınç insanla doldurmuşken evreni Tanrı hınçla! niçin yalnızım der hala her ademoğlu? Turna avazına saklanmış misaliydi sanki gülüşmeler. Yasak konulmuştu dudaklara , gamzeler öldürülmüştü yanaklardan Tutsak ucundan mutluluğun diye düşünse , emre itaatsizlikten tutsak edileceğinden korkardı bir gün insan. Bu yüzden inzivaya imtiyaz geçerdi , susardı kana kana sinip sessizce bir köşeye ... Özge Çetin bir/onbir/ikibinonbir |