çeyrek saat başı
-erhan tuncer’e-
boş ver dedi kimse yakın olamadı o kadar hangi atmış öyle eşkin koşar durmadan akrebe doğru yelkovanı geçip geçip çeyrek saat başı sigara ve yağmura teslim peronlar her düşüncenin başı ’acaba’ o doğu garajında oturduğum kirli sırada godot nun otobüsünü beklerken en son hangi aynada bıraktıysam yüzümün derisini ondan bir önceki aynada kaldı gözümün ışığı suratsızca bir boşluk gözlerime bakıyor şimdi anılar dolusu vefasızlık tespihler dolusu oltutaşından sabırsızlık çeyrek saat başı durmadı yağmur bir sigara daha.. sonra binlerce kilometre taşı uzaklarda istanbulda bir adam baka baka gidiyor kaldırımdan bir film şeridinin üstüne adım adım heyecan an be an yok mu lan daha hayat! |
güzel şiir
saygıyla