HAYAT ŞAİRİ
Bu gün ben hüzünler şehrinden
Ayrılıp açıldım yalnızlık denizine Elimde çaresizlik gazetesiyle Bir köşede umutsuzluk resmi Bir köşede hayat şairin şiiri, Ve yol alıyorum kimsesizlik diyarına. Hem de yalnızlık ve bir sandalla... Saçlarım dalgalanıyor denizden esen rüzgârla, Ve sandallım sallanıyor bir o yandan bu yana. Gözlerim arıyor koca yalnızlık denizini, Kimse yok mu bir ben mi yalnız kaldım dünyada. Bazen bir martı konuyor sandalıma birkaç dakika, Dertleşiyorum ama oda gidiyor beni bırakıp da. Git gide sonsuzluğa gidiyor sandalım, Benim ise gözlerimde yaş aklımda hayalin, Ey yalnızlık duy beni çek götür, Bilinmeyen diyarına yalnızlık diyarına. Bir sabah vakti denizden esen rüzgârla, Bende mahkûm oluyorum ömür boyu yalnızlığa.... |