ASİ TAYFA
geceye bir mahmuz
bir sürgün ufuklara kafamın içinde yanan bir ateş tenim tutuşuyor karanlıkta bir öfke hevese bir sükse sonsuz bir tren gibi geçiyorsun içimden her penceresinde yorgun güz ağaçları damda usulca bira koktu yine yoktun yanımda beni katlet böyle intihar etmek istiyorum hep ilk damlaydın fırtınalarda ve son içime bir nokta koyarcasına arkanda bıraktığın gözü kanlı hayaletin ben yelken direğine asılmış asi tayfa |