BU ŞEHİRDE
aşk bize benzerdi
sahte sulara yansımasaydı yüzümüzün ters yönü dingin bir şefkati unutmazdı ellerimiz dilimizin vazgeçilmezi olmasaydı ayrılık tümcesi etini kemirmezdi köpek balıkları akdeniz de, dipsiz sulara gömülen anılarımızın şimdi baharı uğurladık kokumuz eksik ruhlar suskuda her geride bıraktığımız gece bir fahişe gülüşü bırakıyor, sabahımıza her yeni başlangıç simsiyah bir intihar yüreğimizi sarkıttığımız iklimler, ıslak ucu yanık sayfalardan gözyaşları diriliyor yarınlara ışıyan kutup yıldızlarına birisi siliyor birisi yazarken, masalımızı yeniden özlem dikiyoruz kutsal topraklarımıza aşk filizleniyor kuruyan köklerinden beyaz cennetimiz/küskün, nedense martılar büyütüyoruz düşselimizde kanatsız uçmaya çalışıyor her biri yarım kalan ne çok senden ve bize benzeyenlerden var bu şehirde |