HOŞÇAKAL DEĞİLDİBak gördün mü, yine daldım sensiz hayallere Sahi, ben ne diyordum kendime, az önce Evet, hala eskileri yâd edip duruyorum nedense Senli/sensiz belleğimdeki anılarımı avuçluyorum Oysaki sensizliğin kan kayıplarında, ritimsiz atmakta yüreğim Günler eskidikçe güç kayıplarından, sanki donmuş hayallerim İkimiz de şunu biliyoruz ki, taş yerinden oynamış artık Hiçbir şey, hiçbir anlarımız eskisi gibi olamaz, olmayacak da O birlikte geçirdiğimiz terli, iyot kokan yaz akşamında Son bir sözümüz ne olmuştu, hatırlasana “Hoşça kal” değildi hıçkırıklarla hecelediğimiz Dudaklarımızdan dökülen “Elveda” Sessiz bir çığlık gibiydi… 2008/Edremit |