AKIBET-İ ÖMRÜM
Güneş tutuldumu bir kere Ay’a
Dünya olur bir tahayyül-ü kara Velhasılı kıyamet bile aşktan kopar, Bilmeyenler hala lafügüzaf yazar.. Şimdi çık ortaya ey çehre-i dilrûbalı yarim, Beklemekten seni, bitâb düştü yüreğim… Semavat dahi kaldı karanlıklarda, Yıldızlar dersen türlü intiharlarda. Sen yokken her yer zerre-i pejmurde bana! Bir parçacık aşkına, Dünyayı kurtarır şu kalemim amma, Yar denen kor nazarını bile göstermez bana. Ey varlığı yüreğimi ısıtan firari.. Ey beni çekimine saran mülteci.. İsteyiver ahsen-i hayatın olayım senin, Ömrümün akıbet-i sensin benim! Kübra OKUDAN 02/11/11 00:01 |
Bilmeyenler hala lafügüzaf yazar..
Yüreğine sağlık Kübra hanım...