HEP ÖYLE KAL
Sevdan,
buz gibi dondurdu, üşüyorum uyuşmuş bedenim uykum geliyor. sıcaklığına alıştırmadın beni bir türlü çok itekledin düşmeme az kaldı dedikce ben itekledin. vakitsiz istekler hem bendeki sıcaklığı eritti. hem heyecanı söndürdü. yitiklerdeyim ben oynamıyorum farkı edemedin çaresizlikle saklı duygularıma gem vurdum susmayı bile beceremedin aldın götürkün birikimlerimle yaşanmışlıkları bir anda senin umutların hayal ettiklerin oluverdim göz açıp kapamak gibiydi sadece yaşamak huysuzluk koydun adını söylenen gerçeklerin zor biliyorum yaşama değil insana ayak uydurmak belkide sen haklısın en iyisi güzelcene ayrılmak hoşcakal....................... . |