Unutmayı da Öğretsevmeyi bilmezken bir imkansızda öğrendi aşkı gönlüm gözlerine bakarken sevgi aktı yüreğime başım omzunda huzuru bulurken hep söz verirdi bana yeminler ile... olmayacak bizim olan evimizde hiç yalanlar dilinde şiir yüreklisi olurdum bazende pırlantası kimi zaman bebeğim diyerek sarardı bazende müzipce oluverirdim fırlaması ve mikrobu bulduğumuzu sanıyorduk yıllardır aradığımızı çocuklarımız olacaktı sevgi tohumları kızımız bana oğlumuz sana benzeyecekti bir elmanın yarısı sen diğeri ben biz; sen ve ben değil tek bir parça olmuştuk... hani ne oldu şimdi? verdiğin sözler ettiğin yeminler nerede bir hiç uğruna kıydın hayallerimize yok ettin sevgimizi ihanetti tattırdın bir değil, iki değil sayısını ben unuttum bir tek bendim nefesin, soluğun dünya ahiret karın oysa kaç yüreğin kocası olmuşsun sen yalanı soktun gönül bahçemize her şeyi kabul etmemi istedin olmadı kaldırmadı yüreğim bu kadar acıyı unutmak istedim yaşananları seni unutmak yok saymak... lakin; kızıyorum, hırslanıyorum olmuyor inan olmuyor unutamıyorum seni hadi şimdi nasıl unuturum seni her şeyi öğrettin bana kınalı kekliğin yaralı unutmayı da öğret sevgili... 29.10.2011____________Seher_Yeli Yüreğimin sesine enfes sesiyle nefes olan Gam_selime çok teşşekürler.Canımsın... |
birileri layık olur olmaz zaten asıl mesele o değil
unutmak da şart değil..