Mert'e
Kocaman gözlerinde rastladım
geceden kalma hüzünlerine, eğikti başın , zor tutuyordun, bakıyordun öylece sıranın üzerine... Karşılıksız kaldı günaydınım, gün aymamıştı belli ki sana ben seni düşünerek uyumadım senin düşündüklerinse, sığmıyordu aklına... Çocuğum, nasıl anlatılır bilmem büyüklerin ruh anatomisi, ne prensipleri vardır ne de teorisi, şimdi yerine oturtamadığın taşlar bilmiyorlar ki senin hayatında hep oynayacaklar... Sihirli bir değneğim olsa derim bazen dokundursam küçücük omuzlarınıza, güldürsem yaşlı gözlerinizi, korkularınızı yok etsem, birleştirsem dağılan ailenizi, mutluluğunuzun neyle ölçerler ki bedelini... |