Ellerini Koy Saklambaç Oynayan Gözlerine
çocukluğumdan kalma bir kırılmışlık var ruhumda
sapan lastiğinde bir anı çırpınır durur vurulduğunda bütün benliğinle sevgilerini koy üst üste kırılsın gözlerinde mavi yansırken pencerene ihanetin adını koy yüreğine anne çocukluğumu geri verme diye yalvarırken doğum gecesine bir kanama başlar gökyüzüde düşer dalından bir elma uzanırsın çürük kokuşmuş yıllara ellerini koy saklambaç oynayan gözlerine cehennem olsun gülüşün savurgan düşlerinde.. neden niçin nasıl sorudur kendine cevapsız bir ünlem olur hapsedersin tırnak içinde tuzun verdiği acıdır geçmişe susayan insanın benliğinde akarsın ırmak ırmak dökülürken kendi denizine tortulaşan bir tendir kalan seni seviyorum yalnızlık barınağında yağarken yağmur inciten kırık dökük bir cümle kalır bir kelime seni hep durmadan kanatır git.. Dilek Hokkaömeroğlu 20011 Ekim 27 |
Bu dizeyi, şiirin bütünüyle örtüştüremedim, sanki bana:
Bir kanama başlatır gökyüzü
Bir kanama başlar gökyüzünde
gibi geldi
Şiir çok iyi.