asma gülleri..
acıya
değilmezmiş ıslak ellerle.. acıya değilmezmiş.. korku endişe sinince keskin bir koku gibi ruha ancak kaçarmış insan ardına bile bakmadan.. izi kalırmış gidenin mor çiçekler gibi ayak izleri çatlamış bir toprak deminde sözcükler yalınlaşırmış giderek.. an içinde çoğalan an an içinde azalırmış sessizce.. asma gülleri gibi dağılırmış rüzgarda. kokusu ötelerde açan çiçeği pejmürde sabahlar.. yanarak uzanırmış kuşluk vaktine. acıya değilmezmiş ıslak ellerle.. acıya değilmezmiş.. 25/10/2011 ödemiş |
acıya
değilmezmiş
ıslak ellerle..
acıya
değilmezmiş..
Çok güzel söylemişsiniz şaire..
Bide yapabilsek..
selam..