YORGUNUM
Sızlıyor yüreğim çok yorgun
Bedenim zihnim birde ruhum Eziliyor onca yükün altında Ufaktan uyuşuyor hücrelerim İnceden bir ağrı saplanıyor Ağırlığı sanki ayaklarımda Şimdi bedenimi de taşımıyor Sıkıldım artık yürümekten Yollarım hep yokuşa çıkıyor Sahte yüzler yalan sevgiler Dostluklar tozlu raflarda Herkeste önce ben fetvası Sev beni seveyim seni cabası Tiksinti verdi yüzdeki maskeler Nerede dün uğruma ölenler Eli böğründe ahkam kesenler Kaçarken topuğu kıçına değenler İçimden öğürmek geliyor Korkar oldum insanlardan Söylenen onca yalanlardan Başlamadan biten aşklardan Anladım bu dünya bana dar Yine dünyaya gelirsem eğer Bir kaç beden büyük olsun umutlarım Yıkıldıkça yerine yenisini koyarım BİRGÜL AL 23-10-2011 |