Tövbeler Deresi
Tren rayların altında açan
pişmanlıklarsa çiçeklerin ismi Atın gitsin tövbeler deresine… Yüreğimin kıyılarına demir atan, gemiler var ya hani denizcilerin! Vazgeçip tekrar açıklara doğru yol alışları, olur kimi zaman kalbin rotasına doğru susma hislerimin en gerekli sahibi Söyle, Ruhuna kadar sinen o kokuya ve her şeye rağmen hoş güzelliklere doğru sürükleyici, özelliğine sen nereden sahip oldun ? işte tüm yollar sana doğru açıkken yakaladım seni botlar ve feribotlarla bir yere sinerek gözlerim üzerinde bir yerlerindeyim bir hiç kulesinin fark edilemeyecek yönünde esecekse razıyım essin ensendeki soluğun soluğuma Tren rayların altında açan umutsa çiçeklerin ismi atın gitsin tövbeler deresine |