ŞEHİT ANA'LARINAVatan için görevden göreve koşuyorduk Hâinler yolumuza pusular kurdu Anne Onuncu yıl Marşıyla coştukça coşuyorduk Kalleş bir mermi geldi, sırtımda durdu Anne Karşımıza çıksalar kendimizi saklardık Mertçe çarpışsalardı teker teker haklardık Çukurca’yı hâinden temizleyip paklardık Bizi vuran korkakça arkadan vurdu Anne Ne olursun ağlama sil gözünün yaşını Zehir etme kendine ekmeğini aşını Beni soran olursa eğme dik tut başını ’Oğlum Şehit oldu’ de korurken Yurdu Anne O hâinlere söyle Anne Çeksinler ellerini Hakkâri’den, Şırnak’tan Boşa uğraşmasınlar ayrılmaz et tırnaktan . |