Vesikalık Fotoğraflar-amcam Turan Akbalık’a saygıyla- çoğaldıkça geri dönemeyeceklerin sayısı hayatımızdan ölenlerimizi daha çok özleriz ah! ne güzeldi o günler keşke bir daha bir daha gelse hiç bitmese deriz azaldıkça sevdiklerimiz bir bir gözümüzün önünden vesikalık o fotoğraflar çoğaldıkça duvarlarımzda hiç mi hiç aklımıza gelmez o takma bulutlar maviş gökyüzü bir selam verip usulca önünden geçtiğimiz o güzelim pencere sevdiklerimiz sevemediklerimiz doğmadan daha pay ettirdiklerimize bir paniktir yaşamın en ücra yerinde alışkanlıklarımız nedense öylece bekleriz çagırmadan daha bizi davetkar sür’a üfürülmeden daha kaygı bu ya ya üfürülürse gitmeden daha bir kırık aynaya bakar gibi dingin bir sudan medet umar gibi sabah mahmurluğunda gecenin kaçınılmaz karanlığında biraz tedirgin biraz korkarak belli belirgin talı bir gülümsemeyle uzatıp elimizi ruh sıcaklığımız henüz gitmeden kendimizden ah!tabi ya "hosbulduk" deriz isanbul-side aralık2006 ocak-subat2007 |