Kader
Şu yalancı dünyanın kahrını tek başıma
Çeke çeke usandım bitsin artık bu keder Bir ferman kurşun gibi saplanıyor döşüme Diyecek bir sözüm yok demek ki buymuş kader Ömrümün baharında düşe kalka yoruldum Hicranla geçti günler acılarla duruldum Dost bildiğim namerdin silahıyla vuruldum Kahpelerin hançeri sanki gölgemi güder Yarım asır geçti de inan bir gün görmedim Her çile beni buldu bir huzura ermedim Biraz neşeyle gülüp biran sefa sürmedim Nedir benim çektiğim bundan ötesi heder Havalar soğudukça kederlidir günlerim Hangi şarkıyı açsam hep hüzünle dinlerim Biran bırakmaz beni çöker deli cinlerim Hicran dolar gönlüme artık hep böyle gider Kaderim böyle ise çekilecek bu çile Dost elinden zehiri bilmeden içtim bile Bu biçare derdime lokman hekim nafile Servetim gözyaşımdır toplasam kaç pul eder Nuh Comba |