MEVLANACA SUSTUM SUSTUM SUSMUŞUM

Dünü dünde bıraktım, sustum sustum susmuşum.
Dil sustu ruhum sustu, şaşkın şaşkın pusmuşum.

Ne gelen var ne giden, tamu kenarındayım,
Sanki sessiz sedasız, güllerin bağrındayım.

Çokluklar yokluklara, hiçlerin içindeyim,
Aşktan çıkan şafağın, izlerin dilindeyim.

Maşukun nağmeleri, ocağına düşünce,
Bir ay doğar semadan, o muradı yükünce.

Her adımda koşturur, açısı tatlısıyla,
Aşkındandır aşkından, kavuşur atlısıyla.

Harput’i Tayyar ruhu yüce dergâhın piri,
Nefesi nefes olur bakar diriden diri.

Nur üstüne nurdur o, ışığı parlak olur,
Ne dost kalır ne düşman, cemali berrak olur.

Şimdi yeniden yeni, gözlere dem salmalı,
Kudret yokluk yurdunda, canı verip dalmalı.

Nur Muhammed emrini, sevinçle eklemeli,
Mücaz dil sofrasında, nasibi beklemeli.