Geçen maziyi şöyle bir karıştırdım
Hıçkıra hıçkıra gözyaşları akıttım
Ne kara imiş benim kara bahtım
Geç desende geçemiyorum geçen mazimden.

Ne tatlı şeymiş aşk dedikleri
Kuluncuna dökülmüş mor belikleri
O güzel tebessümle bana güldükleri
Unut desende unutamıyorum geçen mazimden.

Ben yaşadıkça hep öyle kalacak
Çiçek sümbüller kucak kucak
Kalplerimiz bir birimiz için yanacak
Vaz geç desende geçemem geçen mazimden.

Nerede kaldı buluştuğumuz ıssız geceler
Yolunu beklediğim hep o tatlı günler
Hep üzüntümü benimle paylaştığın anlar
Geç desende geçemem geçen mazimden.


Hani nerede kaldı o tatlı günlerimiz
Böyle imiş seninle benim alın yazımız
Ölünceye kadar hep beraberdi sözümüz
Unut desende unutamam geçen mazimi.

Âşık Tahir’im eremedin mi muradına
Bak ikimizde hep ayrı ayrı yuvada
Aylarımız yıllarımız geçti seninle bir arada
Vaz geç desende geçemem geçen mazimden.


Tahir GÖRENLİ 1988