AĞRILI ROMAN( I-II)...
I...
Akşam üstüne çökmüş gibi yürüyordu kadın, ikindi indi inecek gibi tepesine, ... öğle’sine şamar yemiş gibi hayattan, ve koca bir sab’ah ısırmış gibi; nefret kokan bir dudaktan.... .. üstüne sinmiş pis kokularla, tiksiniyordu şehrin kalabalığından kadın... bi çöpçü tutmalı diyordu, temizlenmeli şu içime attıklarımdan, ve kimsenin duymadığı bir yerde o kadın koşuyordu ,ardında bir ağrılı roman... ... ... (II) ’’ablaa ! cesaretini düşürdün ’’ diyen sesin, ’’korkuyorum’’ cevabıydı kadın... üşüyordu, zordu kadın olmak ... ve zordu soğuyan bir kadının yüreğini, cesaretler yakıp, tekrar ısıtmak.. ... MERVE GÖKMEN |
Temizlenmek değil muradım
Hem kirlenmedim ki ben...
~BİZce~