Martıların gösterisini izliyorum Kadıköy iskelede..
Olağanüstü bir mutluluk yansıtıyorlar;
Baştan aşağıya mutsuz farkındasız altından geçen insanlara..
Geminin düdüğü, insanların iniltili uğultusu, şehrin gürültüsü;
Martılar için sanki arya tutmuşlar coştukça coşuyorlar..
Denizanaları toplanmış denizin üstündeki mutluluğa ortak oluyorlar..
Ama şu kıyıdaki oradan oraya koşuşturan;
ayrık otu gibi yan yana olur olmaz yerde bitmiş çay bahçelerinde oturan,
çaresizliğinde birbirlerini boğanlar neyin peşinde gidiyorlar.??
Denizin üstünde uyumla birlikte süzülen sema’daki martılar mı??
Denizdeki en şeffaf canlı denizanaları mı??
Yoksa kara üstünde uyumsuz birbirinden habersiz insanlar mı?
Yaşadığı yaşamın bir daha yaşayanılamayacağının farkında.!!
Erdem Uçan./26.09.11