Dedim Ki,Dedim ki bugün dışarı çıkıp biraz hava almalıyım, değişiklik olsun, Biliyorum ki ben nereye gidersem kendim de oradayım, sağlık olsun, Beraberimde götürüyorum hepsini, beni ve içimdeki detayları da, Evde bırakacak olursam ben de kalacağım, o konu daha da başka... Dedim ki bugün günlerden bir gün olsun ama öyle demiyor akan zaman, Söz dinliyor gibi gözükse de öyle değil, dediğini yapmakta ısrarlı her an, Bazen dursun diyorum bazen de akıp gitsin, ben ne dersem öyle olsun, Aksi ve huysuzdur, ister ki hep ben ne istersem tam da onun tersi olsun... Neyse ki işsizlik sorunum yok, Türkiye’de de öyleymiş, vatanımı seveyim, Avrupa’da işsizlik artmış, o da yurt dışına giden Türkler yüzündedir dedim, Orta Asya’dan kalkıp Anadolu’ya kadar gelmek yetmedi, Avrupa’ya gittiler, Oradaki iş yerlerinde çalışmaya başladılar ve zamanla her yeri parsellediler... Diyorum ki, biz Türkler beter böcekleriz, her yerden çıkıyoruz neredeyse, Mesela benim oğlum, Avrupa yetmedi, o gitti Amerika Birleşik Devletlerine, Neyse ki alışkanlık yapmadı, dönüp gelecek yakında temelli olarak yurduna, Sonrasında da evlenmek isteyecek, kızı olanlar girsinler dolapların arkasına... Diyorum ki bu dünya ne kadar sıkıcı; doğduk, büyüdük, evlendik ve çoğaldık, Şimdi de herkes kendi yoluna gitti, bizler evlerin içinde yaşlılık günlerine yattık, O dönemi de yaşayacağız, yaşlılık da sirayet edecek hücrelerimizin derinlerine, Arkasından ölüm gelecek, bunlar asırlardır anlatılan sıradan, klasik bir hikaye... |