bir şiir
uzak mecralarda uyurdu sevdiğim
fil dişi kulesinde mısralarını sarkıtır bana bir jakoben gibi ben ise uykuyla savaşırkendi gecenin ikisi dolunayın gözyaşları buram buram kokuturdu toprakları güneş uyanırkendi başakların bereketi paslanıyordu iki dudak arasında çelikten yüreğim ve eriyordu nazarlar içinde en gaddar kurşun oysa özgürlük dediğin gülhaneden izlemekti güneşin doğuşunu zaman kısıtlı yalanlar büyük günahları gibi artık kopardım prangaları ama saatim kelepçe oysa uyurdu sevdiğim bir ceviz ağacının altında ... |