ÖLÜMLE DANSüzerimde deli kervanlar kumdan ayaklarımda rüzgâr sancısı direniyorum akrep kuyruklu zamana karanlık odalara çekiliyor gözüm uzayıp kısalan gölgelerin bacağından sarkıyor ışık boşluklardayım... işaret parmağımda yorgun bir arı kanayan peteklerime sülfür sızıyor... birazdan gök düşecek boşluğun aynasına ve yansıyan gölgelere kurşun sıkacak delirmiş hayalim ....... ince belli bir karınca koşarken menzile kimse bilmeyecek acının soğuk yüzünü mavi kuşak kuşanmış sonsuzluğa... terleyen bedenimden süzülürken ruhum kirpiklerimde dişil bir bulut doğum antrenmanlarında... - ağla... ağlasana gözlerim- göğsümde demirden bir pençe sanırsın... kızıl bacaklı atmaca bir bir yırtıyor yaşam arterlerimi nar damlayan usumdan kan topluyor kızılca yarasalar biliyorum yaşamın bir adım ötesi ölüm bir adım ötesi sonsuzluk ah! ince bir çizgide sınanıyor yorgun kalbim... ....... üryan mucizelerin sahibi Rabbim esrarengiz yolların eşiğinde kudretinin gölgesinde can çekişiyor bedenim merhametinin ışığını esirgeme, günahkar kulundan -anladım- okyanus da küçük su kabarcığı kadar güzelse yaşam... öyleyse kim korkar azgın fırtınalardan söyleyin! martılara çığlık çığlığa uçsunlar yıldızların şavkı vursun yedi tepeli dağlara kımıl kımıl dalgalansın yapraklar, yemyeşil ağaçlarda kimse incitmesin! sırça gözlü serçelerimi kimse dokunmasın! güneşime öpsün yine gelincik dudağımdan bırakın beni... bakir kırların uçsuz derinliğine bırakın! bıkmadan usanmadan yürüyeyim yürüyeyim...henüz nefes alabiliyorken... ayşe uçar 08/10/2011 |