kipriğinden nehirler aktı avuçladım
yüzüm gözüme sürdüm acını
ben de tatmalıyım dedim,
yüreğim de ağlamalı dedim...
ama çıkıp lanet de etmedim ona buna
ki kahrolsaydı şimdiye çoktan kahrolmuştu namlular
ama kahrolacaksa da bir gün
o gün herkes birbirinin acısını görmeli dedim mutlak

Tanrım, dualarımızı kabul etmez mi oldun yoksa
yoksa samimi bulmuyor musun artık göğe açılan ellerimizi
sahi yalnız göğe mi açılmalı eller
ya kalbimiz,
ya kalbimiz neden hiç el açmıyor Tanrıya
kalbiniz diyorum, kalbimiz
soğuk bir namlu gibi günden güne kararan kalbimiz

acını aldım yüzüme gözüme sürdüm annem
sonra kör oldum
sonra mecnun
sen bu kadar kederi nasıl taşıyabiliyorsun göğsünde
dağlar utanmalı senden
eğilmeli önünde...

"kefenleriyle gezer oldu gençlerimiz
kendi dağlarında..."