Cehennemde bir cumartesi
gecesi daha.
İşitme duyumdan vazgeçiyor
insanlara bakıyorum.
Adam dilini kadının kulağına sokuyor.
Başımı dans pistine çeviriyorum.
Güzel olmasalarda
kafaları güzel olduğuna
şüphe götürmeyen birkaç kız dans ediyor.
Barmenin getirdiği içkimi yudumlarken
bir süre izliyorum onları.
Kutu sallama yarışındalar
sanki…
Bir tanesi sıkı sallıyor. Gerçekten sıkı…
Belinde gamzesiyle
bana gülümsüyor…
Bu havasız bok çukuruna
neden katlanıyorum?
İçki mi?
Evde içebilirim…
Ya müzik?
Kulağım duyma işlevini yitireli
bir saat oldu...
Kadın için mi?
Büyük ihtimalle…
Belkide
eve gitmeli ve
televizyon karşısında
meyve yemeliyim.
Bir cumartesi gecesi için fazla seçenek yok…
Birden kalabalığın içinden tanıdık bir yüz beliriyor.
Gamze bu…
Salınarak geliyor yanıma.
Şanslıyım…
Bir süre ne dediğimizi anlamadan konuşuyoruz.
Sonra birden uzaklaşıyor.
Koluna yapışıyorum
“Nereye?”
“Tuvalete” diyor ve ekliyor “gelicek misin?”
Bırakıyorum kolunu.
Ve kalabalığı yırtarak gözden kayboluyor.
Şansım iyi gitmiyor…
Son bir içki söylüyorum
derken kalabalık dağılıyor.
Şişman bir kız yere sırtüstü uzanmış.
İçkiden bayılmış olmalı.
Arkadaşları isteksiz
ve sıkıntılı tavırla koluna girip
götürüyor kızı.
Onların bıraktığı yeri başkaları alıyor…
Askılı bluz içinden
bir çift meme
el sallıyor yanımdan geçerken.
Gülümseyerek karşılık veriyorum…
Yan masadaki kız sevgilisiyle iyi vakit geçiriyor.
Fakat sonra üçüncü biri geliyor yanlarına.
Bir süre sonra kızla dans etmeye başlıyor.
Kızın sevgilisi ses etmiyor
Yüz bulan yabancı
samimiyeti arttırıyor.
Sonunda kızın sevgilisi patlıyor
ve ortalık karışıyor.
Yabancı uzaklaşıyor…
Kız, sevgilisiyle tartışıyor:
“Arkadaşın sandım!” diyor.
Sevgilisi: “Asıl ben senin arkadaşın sandım!” diyor.
Sonra gülüşüp sarılıyorlar.
Dudakları birleşiyor
barış anlaşmasının mührü için…
Başımı çeviriyorum.
Yanımda genç bir çocuk duruyor.
Gözlerini dikmiş bana bakıyor.
Büyük ihtimalle ibne.
Başımı çeviriyorum.
Yüz bulmayınca uzaklaşıyor.
Derken dans pisti hareketleniyor
Bu kez gerçek bir ibne pistte dans ediyor.
İnsanlar izliyor ve ritm tutuyor…
Yanıma dikilen kız:
“Ben bile düzerim onu.” diyor.
“Bende seni güzelim…” diyorum içimden.
Gecenin kalanında önemli birşey olmuyor.
Bir fahişe sırnaşıyor, yüz vermiyorum.
Beş votkadan sonra
eve gitmek üzere çıkıyorum..
Diğer geceler gibi gece,
nabzı atmıyor…
Yalnız başıma,
yalnız bir sokak geçiyorum.
Beyaz bir köpek üç defa havlıyor.
Sonra sıkılıp gördüğü bir dişinin peşinden gidiyor…

Eve girer girmez işiyorum.
Ardından soyunup yatağa giriyorum.
Saat dördü biraz geçiyor.
Uyumak için geç,
uyanmak için erken bir zaman…
Cehennemi düşünüyorum.
Nedense çok sık düşünüyorum son günlerde.
Belkide özlüyorum.
Disiplindir cehennem.
Ciddiyeti olmalı...
Cennet için aynı şeyleri düşünemiyorum.
Derken kapı çalıyor…
Yataktan küfrederek çıkıyorum.
Üst kat komşum
sarhoş ve zili karıştırmış olmalı diyorum.
Yanıldığımı anlamam fazla sürmüyor.
Gamze
bir hayalet gibi
yarısı içilmiş birayla
karşımda sırıtıyor.
Seksi görünüyor.
“Neden gittin öylece?” diyorum.
“İyice dibe vurmam gerekti.” diye cevap veriyor.
Onu içeri alırken
kendimi şanslı hissediyorum…
Ve aksakta olsa
gecenin nabzı
biraz atmaya başlıyor…