HAKLISIN HOCAM SUKUT SABIR HOŞGÖRÜ VE DE EDEP İMANDANDIR DER HADDİ AŞMAMAK ADINA ALACAGIMI ALDIM SAYGILARIMLA KARDEŞİN HAZANİ

Hocam bütün şiirleriniz anlamlı ve sonuna kadar okunmaya değer nasihati mi aldım bundan sonra takip etmeye çalışıcam eserlerinizi. Saygılarımı sunarım

Yolu sohbetten geçer insanı anlamanın Şiirin özü
Yüreğinize sağlık üstadım haz aldım şiirinizden.

İnsan dikken sevilir eyrü büyrüdür yılan
İnsana saygısıdır insanı aziz kılan
Velevki yoldan çıktı azdı bizden birisi
Kudurana sûkutla verilir asıl dersi



her bir dizesi anlamlı...ders alınacak nitelikte...ve yorumla...uyumlu...kutlarım....muhteşem dizelerdi...emeğinize sağlık..saygılar...selamlar..

Adnan bey yine güzel dizelerinizi okuma fırsatı buldum,yüreğinize sağlık.

Muhteşem!..Ders verici dizeler ustalıkla dizilmiş...saygılarım sonsuz...

usta işi, ders gibi dizelere alkışşşşş

anladım./ hürmetler

Bilmiyorum bu şiiri üzerime alınmalı mıyım?
Lâkin hiç tanımadığınız ve sizi tanımayan insanlar size hiciv yazıp haksız ithamlarda bulunuyor, sustuğunuz zaman çekindiğinizi düşünüp cesâretlenerek daha da üzerinize geliyor.
Siz sessiz kaldıkça zafer çığlıkları atıyorlar, hele bir de bir kaç yorum dostu gaz verirse 'yürü be koçum' diye kendilerini kral îlan ediyorlar.
Bunun adı ucuz kahramanlıktır.
Ben bu durumda hakârete kaçmayan cevaplar yazarak savuşturmaya çalışıyorum ki hicvi hakaret ve sövgü sananlara da örnek olsun.
Güzel nasihatlerdi her ne kadar bu tarz şiirlerde hayvan isimleri ve avanak gibi hakâratâmiz ve küçük düşürücü sözcükleri pek hoş bulmasam da.
Selam ve saygımla.

Küllenmiş yıldızların dövündüğü evdeyim
Mum yaktı hokkabazım artık bende bir dev’im

Kaf dağına götürür divane bir yağız at
Deli gömleği giyer, saçını yolar lügat


Eski kütüğüm yontar,oynak küflü dişlerim
Fosfor çeker tabuta maske takan düşlerim


Zıpkın çeker semaya gün batımında cüce
Kanlı şafaklar yazar mahzenden çıkan hece

İbret olmadan önce ibret almalı insan
Söz çıkmışsa bir kere para etmez utansan
Ne özür ne teşekkür beklemeden yaşa sen
En nihayet kendine edersin ne edersen


Kaleme, kelama sağlık
Kutlarım hocam;


saygılarımla...

NASİHAT

Eskiden bir sofraya otururdu on kişi
Verilen rızkı yiyip hamd etmekti tek işi
İnsanın farkı burda paylaşılır her yemek
Aynı kaptan yiyemez değil on iki köpek

Mizac hususiyeti ite it lik yakışır
O hırlar kardeşine insan ise bakışır
Bakışla aseleti ölçülür her adamın
yolu sohbetden geçer insanı anlamanın

Madem ağzı var bırak konuşsun doya doya
Hemde müsade etki girsin her bir konuya
Ayıp günah diyerek kesme söylenen sözü
Lisanla belli olur herkesin gerçek yüzü

Hatta ayna et onu kusuruna onda bak
Kusuru başkasında ararmış her avanak
Yönlendirme sözünü bırak su gibi aksın
O konuştukça anla sen neye müstehaksın

Kimki senin yanında birine dese hayvan
Sorarım şimdi sana hayvanı kimdir duyan
Ya söyleyen işitir ya dinleyen bu sözü
Birinizin mutlaka kızarmalıdır yüzü

Tutki hicap eden yok savrulan bu kelamdan
Orada eser yoktur adam gibi adamdan
Ne dinle ne alkış tut bu tarzı tarz edene
Ve emin ol bu söver her yanından gidene

Yanyana durmaz eşya yahut insan her zaman
Bazan fikir çakışır ya da menfeat bazan
Eskiyen eşya gider yerine gelir yeni
Hiçte aşağılamaz evdekine gideni

Az aklı olsa insan düşünür hisse alır
İnsanki bir eşyadan nasıl alçakta kalır
Derin ol derin düşün fakat inme derine
Alçak denir derin’in az daha derinine

İnsan dikken sevilir eyrü büyrüdür yılan
İnsana saygısıdır insanı aziz kılan
Velevki yoldan çıktı azdı bizden birisi
Kudurana sûkutla verilir asıl dersi


Yoksa sözü tükenmez ölçüsü kaçar ağzın
Dedikçe duyar insan ve tırmanır avazın
Doğrusu bağırmakla oluna bilse erkek
Madalyayla gezerdi bildiğin uyuz eşek

İbret olmadan önce ibret almalı insan
Söz çıkmışsa bir kere para etmez utansan
Ne özür ne teşekkür beklemeden yaşa sen
En nihayet kendine edersin ne edersen


Adnan Yeğin (yeğinadnan)

Nasihat veren dizelerdi, güzel şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

İbret olmadan önce ibret almalı insan
Söz çıkmışsa bir kere para etmez utansan
Ne özür ne teşekkür beklemeden yaşa sen
En nihayet kendine edersin ne edersen

Meyveli dal başını yere eğer derler...en çok ses de boş tenekeden çıkar...Çok anlamlı ...insan olmanın gereklerini işaret eden bir şiir...Paylaşmak güzeldi değerli şair...tebrikler...teşekkürler...

ŞAİR DERS VERMİŞ SÖLERİYLE.ASLINDA EDEBİYAT DÜNYAMIZDA DA,YAŞADIĞIMIZ ŞU HAYATTA DA O KADAR ÇOK AVANAK VAR Kİ,KENDİN DE BAŞKA AKILLI YOK SANIYOR,HALBUKİ KENDİ ALDANIYOR.İNSANIN SÖZLERİDİR AYNASI.KEŞKELER E SIĞINIP,BU CÜMLEYİ KULLANMADAN HATALARIMIZI ANLAYIP ADAM OLMAK VARKEN.HALA EŞŞEKLİK EDİP TEPİŞMEYE DEVAM EDİYORUZ NE YAZIK Kİ.KUTLADIM USTA KALEMİ.KELAM YERİNDEYDİ GARDAŞIM.SAYGI VE SEVGİLERİM ÇOKCADIR