İsyan Varİsyanlardayım yine bu gece zifiri karanlık yıldızsız geceye isyanım Şiirlerime yazan kalemime cümlelerime hece hece okuyan dillime isyanım Güneşin doğuşuna sabahın ayazına hala nefes alışıma isyanım Cevabını bile bilmedğim hayat denen şıkları olmayan soruya isyanım Yorgun kalbime her seferinde sana inanmanın saflığına isyanım İhanete aşka yanlızlığa kaderime sevdaya yalanlara isyanım Hıçkıra hıçkıra ağlayamayışıma çaresiz kalışıma isyanım Avazım çıktığı kadar ’’yeter’’ diye bağıramayaşıma isyanım Umutlarıma hayallerime mantığımın kalbimin sesine yenilmesine isyanım Senden vazgeçemeyişime kangren olmuş seni, kesip atamayaşıma isyanım Kahpeliğin insanlarda bir huy oluşuna ve her seferinde vuruluşuma isyanım Hata bende mi yoksa karşımdakilerdemi diye düşünmeme isyanım Aile özlemiyle yanıp kavruluşuma , anneme mezarda yatan babama sövemeyişime isyanım Yirmidört eden yaşıma , durduramadığım yelkovan ve akrepi olmayan zamana isyanım Yorgun kalışıma saclarıma düşen aklara aynaya baktığım o yüze isyanım İsyanım kendime ulan kendime şiir diye yazdığım bu şiirin saçmalığına isyanım |