AYRILIK
Yaşarken aynı şehirde ayrı semtlerde,
Birbirinden habersiz ayrı yerlerde, Bir araya geldik gurbet ellerde. Acı tatlı günleri paylaşmaya başlarken, Candan iki arkadaş oluverdik aniden. Birlikte yaşadık acıyı kederi, Birlikte paylaştık sevinci neşeyi. Yaşadık, paylaştık, kaynaştık, Öğrendik, öğrettik, ürettik. Hoşgörüyle sevgiyle birleştik. Güneş parlarken gökyüzünde, Hiç beklenmedik bir yelle, Sarsıldı birliğimiz. Direnmek nafile. Önüne geçilmez varsa kaderde, Ayrılık denen o yaman kelime. Paylaştığımız anlar hep hayalimde. Birlikte gezdiğimiz o cennet bahçede, Hayalin geziyor şimdi benimle. Telefon numaran hala ezberimde, Neye yarar sen yoksun çevirsem de. Gittiğin günden beri hiç girmedim o sokağa. Sensiz bırakıp beni gittin sen çok uzağa. Duramazdık konuşmadan her sabah telefonda. Her konuşmanın sonunda hep ‘sen gel’ derdin bana. Şimdi ben diyorum ‘çok özledim gelsene bana’. 18.09.2007 |
tebrıkler...çok güzeldı....