BİR GARİP ŞAİRİM BEN
Ele avuca sığmayan ,
Yaramaz bir çocuğum ben . Yediveren gülü gibi , Her mevsim tomurcuğum ben . Yürekten yüreğe akan , Sevgi dolu ırmağım ben . Yağmur yüklü bulutlara Hasret çeken toprağım ben . Hazan yeliyle savrulan , Sararmış son yaprağım ben . Zirvesinde tipi ,boran , Başı dumanlı dağım ben . Kuş uçmaz kervan geçmez Çöllerdeki vahayım ben . Mutluluğa kanat çırpan , Garip ,telli turnayım ben . MELAHAT ÇETİNKAYA |