ANGELİCA1 Ah Angelica. Yarım şarabım Islak tütünüm Kalp ağrım Yorgun kelebeğim Söyle simdi nerelerdesin Karsı kıyıda uzak ışıklar içinde misin? Yoksa o bedbaht kentin benim hiç bilmediğim sokaklarında Kilitli kapılar ardında mısın? Seslensem sesimi duyar mısın? Uyusam düşlerime gelir misin? Ah Angelica. Yalnızlığımın tesellisi Sol yanımın sessiz mültecisi Hüznümün veda busesi Vakitsiz bir sevinin Umarsız prensesi Uzansam ellerine Tutar mısın beni. 2 Ah angelica. Şarabım döküldü tütünüm tükendi Kalbim yenildi kelebek kozasında ölü bulundu dudaklarının neminde yitirdim kendimi kentlerde ışıklar söndü karanlık yeniden göğe hâkim oldu ne ses ne de söz kaldı herkes bizden önce konuştu susmak payımıza düştü Ah angelica. Umutsuzum, mutsuzum beş parasız, meteliksizim, belki de bu yüzden etiketsiz, sensizim kimseye kızamam ben senin dünyanda yurtsuzum. 3 Angelica... Ayrılık çanları çalıyor uzaklarda, dinle sesim duyulmuyor artık kulaklarında Aşk yenildi üç kuruşluk hesaplara sarhoş geceler, tütün ıslağı nefesler kaldı bana senden tek hatıra, bıraksalar ne kadar mutluyduk oysa Angelica. Biliyorum iyi değilsin yokluğumda, fakat alışmalısın bu sızıya, görüşmemiz imkansız, buluşmamız yasak, bir başka bahara kalsın vuslatımız. 4 Angelica. Gelirsen eğer bir gün çağrısız, davetsiz, ansızın. Bekleyişlerim askıda, Düşlerim uykudayken, geceler böyle düşman, gündüzler bütün o kalabalığa inat bu kadar yalnız değilken, ciğerlerim küf tutmamışken, hayalin gözümde, sen kalbimdeyken, ruhum bedenime yüz dönmemişken, Angelica gelirsen eğer bir gün çağrısız, davetsiz, ansızın. Geç kalma beni bağışla acelem yok ama ecel bu belli olmaz sağı solu geç kalma... 5 Angelica Bak yine gece akıyor Sağanak halinde ömrümüzün dününe. Sarı sonbahar, Yapraklar veda ya soyunuyorlar yeşilden kahverengiye Kentler oyuncağı kırılmış çocuklar gibi yokluğumuzda Eylül rahvan atlar gibi doludizgin hüznümün vahasında. Angelica Bak yine gece akıyor Sağanak halinde ömrümüzün dününe Yosmalar yürüyor sokaklarda, Afişlerden filmler, radyodan şarkılar, Aklımdan sen geçiyorsun Bu dört duvar mahpus artığı gurbetimde. 6 Angelica bu son seslenişim sana söz bitti. Eylül yine yaptı yapacağını Döküldü yapraklar, maskeler düştü. Yalana yenildi yeminler, nefret yıktı aşkın son kalesini, direnmek anlamsızlaştı. Kabullenmek kaçınılmaz artık, tükettik bütün iyi niyetleri, mutlu ol yok ettin inancımı. Soysuzca bir oyuna düşledin gerçekleri, perdeledin iç hesaplarını, öldürdün şans meleğimi, alkışlıyor hayat seni, git ve karşıla kaderini. MESUT KARCI(EMİR YAREN) |