1.
Gölgende eriyen bir ışık gibiyim...
Aslı kayıp sureti rehin renginde solgun bir karanlık şimdi delice ve serin.
Ey sevgili sessizliğini duymak mı zor yoksa sesinde boğulmak mı?
Konuşmak mı zor yoksa susmak mı?
Farz et ki yaşamak bir zindan da sonsuz gözlerine hüküm giymiş bir ömrü berdel etmek düş kırığı yıllara.
Ve... Sen say ki hiç sevmedim seni
bir ihtimaldi söylenmedi unutuldu ve yitti.
2.
Yine talan bir ömrün takvim yapraklarında takılı bir tarihin satır aralarında...
İşlenmemiş zamanların unutulmuş anlarında.
Kilitli kalbinin kahır eşiğinde...
Düşte yorgun gülüşte acemi hüsran ustası hicran yaralı kalbimin sevda durağında...
Belirdi suretin sevgisizliğinin suskun dizelerinde.
3.
Saki akşamlar dökülüyor dağ kaçağı gözlerimin sana sürgün bakışlarından...
Yokluğun hüznün yorgun baharlarını kışa teslim ağıtlara uğurluyor...
Kahır bileniyor sabrın kör direncine yaslanmış sevda yamaçlarımda...
Zindan uykularda perişan düşler gölgene iz sürmüş vuslatı sahneliyorlar...
Feryada figan eşliğinde çığlığım... Sessiz...
Gidişini uğurluyor ömrüm... Çaresiz.


mesut karcı