)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-233-)(-)(-)(
Yar
Devran terse döndü baharım hazan Yazı yaşamadan kışa döndü yar Gözlerim yolunu özlemle dertle Gönlüm sevdan ile keşe döndü yar Sevginin mekanı cennet-i ala Hak tala sevmeyi emretmiş kula Sana kavuşmaya tam ramak kala Yaşamım yan yattı tuşa döndü yar Bir zaman hayalin can yoldaşımdı Gözyaşım katığım ekmek aşımdı Gülüşün baharım hüznün kışımdı İçimdeki yangın dışa döndü yar Kul Arif Özkan’ım yaşadım bunu Aşığa işkence yaşam kanunu Beklerken hasretin gelecek sonu Felek sille vurdu başa döndü yar ............ Kul AriF ............ 1958 yılında Gelendost’un Çaltı köyünde doğdu. Asıl adı Arif Özkan’dır. İlkokulu köyünde, ortaokulu Tokmacık’ta, liseyi Denizli’de, yüksekokulu Isparta’da okudu. Büyüklerinden ve köy meclislerinde dinlediği kişilerden etkilenerek müzik ve şiirle yaklaşık ilkokul döneminde ilgilenmeye başladı. Özellikle ortaokul yıllarında öğretmeni Mehmet Yalçın ve yine öğretmen olan akrabası İrfan Ayanoğlu’nun şiir konusunda yardımlarını gördü. Müzik ve aşıklık geleneği konusunda Mahzuni’den (1938-2001) etkilenen Kul Arif, bağlama çalmayı kendi kendine öğrendi. Mahlası ise 1997 yılında, İmranlılı Bektaşi Dedesi Merdan Kul tarafından verildi. İnsana ilişkin her konuyu işleyen Kul Arif’in şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı. Kaynak:BeKa sitesi ...………………………………………………………………………………………………………………………. )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-233-)(-)(-)( Bu nasıl sevdadır bu nasıl hasret Alt üst oldu ömrüm başa döndü yar Yalnız kaldıramam, Allahım nusret Sanki bir hayale düşe döndü yar Bir defa arayıp halim sormazsın Nasıl,n’eder diye kafa yormazsın Lutfeyleyip hani gelip görmezsin Sende ki bu yürek taşa döndü yar Beterin beteri vardır ya hani Bu güne bakınca arattı dünü Hasretin yaktıda kavurdu beni Gözlerim ağladı yaşa döndü yar Her zaman kendine güzel seçerdi Güzeli bulunca güller açardı Çiçekten çeçeğe konup göçerdi Uçurdum elimden kuşa döndü yar Niye şu gönlüme merhem olmadın Benimle ağlayıp benle gülmedin Bekledim yolunu ama gelmedin Sıcak yaz günlerim kışa döndü yar Özlem deryasında hergün ölen ben Her türlü kahırla, gamla dolan ben Kazanmak bilmeyen, mağlup olan ben Sırtım yerden kalkmaz tuşa döndü yar Lüzumsuz yaşlandın seçemiyorsun Ne yazık o yardan geçemiyorsun Ne etsen kaderden kaçamıyorsun Artık gözler bile şaşa döndü yar Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz NUSRET:1. Yardım. 2. Allah’ın yardımı. 3. Üstünlük, başarı. |
Lüzumsuz yaşlandın seçemiyorsun
Ne yazık o yardan geçemiyorsun
Ne etsen kaderden kaçamıyorsun
Artık gözler bile şaşa döndü yar
geçmez ağam geçme. gönül yardan kaç yaşında olursa olsun geçmez.
KUTLUYORUM YÜREĞİNİZİN SESİNİ.
GÜZEL PAYLAŞIM, GÜZEL ŞİİR..