SEN UYURKEN BİLE YORGUNLUĞUMSUN
Sen unutamadığım bir hatır
Sen söyleyemediğim gizli bir satır Al hançeri eline yüreğime batır Bil ki beni hançer değil Senin hasretin kanatır. Ölüm neymiş sensizlikten öğrendim Sana olan aşkım ölümsüzlüğü hatırlatır Sen olmadan geçen her gün Ölüme açılan karanlık bir sabahtır Seni sevmek ceza ise Senden kaçmak bin günahtır Sen olmadan aldığım her nefes Boğazımda düğümlenen katil bir ahtır Sen kalabalıklarda suskunluğum Sen coşmak istediğimde durgunluğum Sen uyurken bile yorgunluğum Sen gözlerinden vurgunluğum Hayaliyle bile avunduğum Hasretine dokunduğum Ama tutamadığım en soyut rüzgarsın Sen üzüldüğümde üzülen Yüreğimde dizilen Gözlerimden yağmur gibi süzülen Ama söyleyemediğim arsın Çiçek dalda açarsa sen de bende açarsın Gül bülbülden kaçarsa sende benden kaçarsın Gül bülbülü severse seveceksin naçarsın Al göğsümü eline bak kalbime istersen Kalbimin her atışı seni sarmak içindir Bir gece kollarında ölürsem Bil ki ölümü değil aşkı tatmak içindir... |
Bil ki ölümü değil aşkı tatmak içindir...
katılıyorum.
çok güzel bir şiir...